Έρευνα
Στο Γεωργικό Μουσείο εκπονούνται αυτή τη στιγμή τα παρακάτω χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα:
Συγκέντρωση, οργάνωση και ψηφιοποίηση του υλικού του Γεωργικού Μουσείου του Γ.Π.Α.
Στο πλαίσιο του Έργου με τίτλο «Οργάνωση και Υλοποίηση Ψηφιακού Αποθετηρίου στο Γ.Π.Α.» που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ και στοχεύει στην ψηφιοποίηση ενός συνόλου ερευνητικού, εκπαιδευτικού και πολιτιστικού υλικού σε δύο και τρεις διαστάσεις, περιλαμβάνεται και η συγκέντρωση, οργάνωση και ψηφιοποίηση μέρους της συλλογής του Γεωργικού Μουσείου.
Το υλικό που θα ψηφιοποιηθεί περιλαμβάνει, ανάμεσα στα άλλα, μια σειρά από 3000 περίπου έργα ζωγραφικών απεικονίσεων και 50 προπλασμάτων του Εμμανουήλ Βάθη, μοναδικά στον ελληνικό χώρο, με εκπαιδευτική και καλλιτεχνική σημασία, 200 περίπου σπάνια βιβλία και περιοδικά του γεωπονικού χώρου από το 19ο αιώνα μέχρι και το 1960, 1000 περίπου φωτογραφίες που αναφέρονται στην ιστορία της γεωπονικής επιστήμης και του Γ.Π.Α. Επίσης, 2000 περίπου αντικείμενα του αρχείου επιστημονικών οργάνων του Γ.Π.Α. τα οποία θα φωτογραφηθούν και θα καταλογογραφηθούν. Ένας περιορισμένος αριθμός, πενήντα (50) περίπου αντικειμένων, θα χρησιμοποιηθεί για μια πιλοτική τρισδιάστατη ψηφιοποίηση.
Βασικός στόχος της πράξης είναι η συγκέντρωση και οργάνωση του ψηφιακού υλικού που υπάρχει διαθέσιμο στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Γ.Π.Α.) με τη βοήθεια ενός ψηφιακού αποθετηρίου ή εξειδικευμένων βάσεων δεδομένων. και η διάθεση του στους ενδιαφερομένους Απώτερος σκοπός του προγράμματος είναι η διάθεση του ψηφιοποιημένου υλικού σε κάθε ενδιαφερόμενο (πανεπιστημιακή κοινότητα Γ.Π.Α. και ευρύτερο κοινό) με τη χρήση τεχνολογιών παγκοσμίου ιστού και εξειδικευμένων εργαλείων αναζήτησης και διάθεσης ψηφιακού υλικού.
Συντονιστής του έργου και υπεύθυνος για την συλλογή των επιστημονικών οργάνων και εργαλείων είναι ο Διευθυντής του Γεωργικού Μουσείου Καθηγητής Λεωνίδας Λουλούδης, ενώ Υπεύθυνη για τη συλλογή Βάθη είναι η Αν. Καθηγήτρια Άννα Κούρτη. Τέλος, ο ιστορικός Δημήτρης Παναγιωτόπουλος έχει οριστεί υπεύθυνος της δράσης για τη συλλογή, τεκμηρίωση και ψηφιοποίηση του αρχειακού υλικού (παλαιών βιβλίων, περιοδικών και φωτογραφιών).Επιστημονική Μελέτη χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Λάτση
Στις μελέτες που επιλέχτηκαν για χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Λάτση για το έτος 2014, περιλαμβάνεται και η πρόταση με τίτλο: «Η γεωπονική επιστήμη, η γεωργική τεχνολογία και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής γεωργίας μέσα από τη μελέτη των συλλογών του Γεωργικού Μουσείου Γ.Π.Α. (1920-1960)». Η μελέτη είναι μια από τις 19 μελέτες που επελέγησαν προς χρηματοδότηση (ανάμεσα σε 946 που είχαν υποβληθεί) και είναι 12μηνης διάρκειας.
Η Ομάδα Μελέτης αποτελείται από τα εξής μέλη: Μαρία Ζαρίφη (διδάσκουσα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, Συντονίστρια του Προγράμματος), Ιωάννα Κούρτη (Αν. Καθηγήτρια στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Δημήτρη Παναγιωτόπουλο (ιστορικό, υπεύθυνο του Κέντρου Τεκμηρίωσης Ιστορίας Ελληνικής Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών), Μαρία Μαυροειδή (Ιστορικό, Υπεύθυνη Ιστορικού Αρχείου ΔΕΗ), Αναστασία Φιλιππουπολίτη (Λέκτορα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Στο επίκεντρο της μελέτης βρίσκεται η δημιουργία και λειτουργία της Ανώτατης Γεωπονικής Σχολής (Α.Γ.Σ.Α), η ίδρυση της οποίας το 1920 σηματοδότησε την αλλαγή στις στρατηγικές για την αγροτική παραγωγή, καθώς δρομολογήθηκε και συστηματοποιήθηκε η γεωργική εκπαίδευση σε ανώτερο επίπεδο. Συμπυκνώνοντας όλες τις βασικές επιστήμες της εποχής, η Α.Γ.Σ.Α αποτέλεσε ένα μοναδικό ίδρυμα με θεωρητικό αλλά κυρίως εφαρμοσμένο και πρακτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής με την εισαγωγή νέων τεχνικών και κυρίως τη χρήση καλλιεργητικών και μεταποιητικών μηχανημάτων, αναβαθμίζοντας την οικονομία και κοινωνία της ελληνικής υπαίθρου και κατ' επέκταση της ίδιας της χώρας.
Στόχος της ομάδας είναι η παρακολούθηση αυτής της αλλαγής μέσα από την ιστορία των μουσειακών αντικειμένων του Γεωργικού Μουσείου, που προέρχονται από τα διάφορα εργαστήρια της Σχολής και που αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της αγροτικής εκπαίδευσης από το 1920-1960. Τα ίδια τα αντικείμενα αλλά και οι επιστήμονες που στελέχωσαν τα εργαστήρια θα αποτελέσουν τους δύο πυλώνες της έρευνας, με στόχο αφενός την ανάδειξη της συλλογής ως προϊόν πολιτισμού, αφετέρου στην αξιολόγησή της ως εργαλείο εκσυγχρονισμού της αγροτικής παραγωγής και της αναβάθμισης της αγροτικής κοινωνίας.