Εκθέσεις

Η παρούσα αφήγηση εξιστορεί τη διαδρομή των τελευταίων 100 ετών που σημαδεύτηκαν από εναλλαγές περιόδων κρίσεων και οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, με κοινή αφετηρία τον πόλεμο, τη μετανάστευση πληθυσμών, την πείνα και τη φτώχια. Πρώτος σταθμός του αφηγήματος η Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, οι εξελίξεις που πυροδότησε στο κοινωνικο-οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας και η ανάδειξη του κομβικού ρόλου των γεωπόνων στην ανασυγκρότηση της οικονομίας της χώρας. Σχεδόν εκατό χρόνια μετά, η χώρα μας έρχεται αντιμέτωπη με μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που συντάραξε και εκθεμελίωσε παγιωμένες καταστάσεις σε όλα τα επίπεδα, καθώς και πολύ πρόσφατα, με μία υγειονομική κρίση, η οποία έθεσε ερωτηματικά για το ρόλο των συστημάτων τροφίμων και της επισιτιστικής επάρκειας ( της διατροφής σε αυτή). Η ίδρυση του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και η εξέλιξή του μέσα σ' αυτή την διαδρομή, επηρεάζει και επηρεάζεται απ' όλα τα σημαντικά γεγονότα αυτής της περιόδου. Βρίσκεται στην καρδιά των εξελίξεων και των μετασχηματισμών που άλλαξαν τη χώρα. Οι πιο σημαντικοί σταθμοί της διαδρομής φιλοξενούν ένθετα ψηφιακά μέσα για την προβολή σημαντικού αρχειακού υλικού (φωτογραφιών, ντοκιμαντέρ και σπάνιων εγγράφων), ενώ οι γραφιστικές συνθέσεις, παρέχουν πλούσια ιστορική πληροφόρηση σε κάθε σταθμό του εκθεσιακού μας αφηγήματος. Παράλληλα, εργαστηριακός εξοπλισμός της πρώτης περιόδου λειτουργίας της Σχολής αλλά και μεταγενέστερος που αποκτήθηκε με τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ, αφηγείται την ιστορία της γεωπονικής εκπαίδευσης και έρευνας, ενώ το εκθεσιακό αφήγημα συμπληρώνουν δύο καταληκτικές ενότητες, με την εικαστική τέχνη και την τέχνη της συγγραφής να υφαίνουν τον ιδεολογικό απόηχο των πτυχών της σύγχρονης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η καταγραφή, η αποκωδικοποίηση, η ερμηνεία φαίνεται να είναι προσωπική υπόθεση και στοχεύει στο συναίσθημα του επισκέπτη, αλλά κυρίως στις μνήμες που αναδύονται για τις κρίσιμες στιγμές στην ιστορία που βιώσαμε άμεσα ή έμμεσα και οι οποίες πυροδότησαν «μεταμορφώσεις», που μας καθόρισαν.
Σταύρος Ζωγραφάκης, Διευθυντής του Γεωργικού Μουσείου Γ.Π.Α.

"Ελπίζω ότι το Μουσείο αυτό (Ορυκτών και Πετρωμάτων Ελλάδος) μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό εκπαιδευτικό ρόλο, δίδοντας μια γενική εικόνα του ορυκτού μας πλούτου, με τα εξειδικευμένα εκθέματά του, τα οποία με το χρόνο και το ενδιαφέρον όλων μας, συνεχώς θα εμπλουτίζονται".

Καθηγήτρια Ελευθερία Δάβη

(Από το περιοδικό "Τριπτόλεμος" με αφορμή τα πρώτα εγκαίνεια του Μουσείου στο Εργαστήριο Ορυκτολογίας και Γεωλογίας τον Ιούνιο του 1996)

"Την πρώτη έκθεση αυτών των συλλογών αποφασίσαμε όσοι εργαστήκαμε γι' αυτήν -και δεν είμαστε λίγοι- να αποκαλέσουμε "μια πρώτη ματιά στις συλλογές...", έχοντας επίγνωση του μερικού, του αποσπασματικού, του μη ολοκληρωμένου αυτής της πρώτης αποκάλυψης τους στο κοινό.
Αλλά, έστω κι έτσι, νομίζουμε ότι πρόκειται για έναν σταθμό. Ως προετοιμασία και κατάθεση υπόσχεσης για ό,τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια.
Τι πιο φυσικό, άλλωστε, ο εορτασμός για τα 90χρόνια της ιστορίας αυτού του πανεπιστημίου να αναζητήσει ένα σπίτι, για να στεγάσει μονιμότερα "τις λέξεις και τα πράγματα" μέσω των οποίων η ενόραση των ιδρυτών του έγινε και συνεχίζει να γίνεται, όχι ως εκ θαύματος, αλλά με δύναμη ψυχής και σώματος, υλική πραγματικότητα προς όφελος της ελληνικής νεολαίας".

Λεωνίδας Λουλούδης

(Από τον πρόλογο του καταλόγου "Συλλογές", ο οποίος εκδόθηκε με αφορμή τα εγκαίνεια της έκθεσης τον Ιούνιο του 2010)